Zespół Szkolno - Przedszkolny w Sokółkach

Co roku w naszej szkole obchodzimy uroczystości związane z rocznicami ważnych wydarzeń historycznych dotyczących naszego państwa. Organizowane apele, przedstawienia czy inscenizacje, przybliżają nam patriotyczne dokonania Polaków, naszą walkę o wolność, równość i lepsze jutro. Akademia, która odbyła się 4 maja 2022r., upamiętnia jeden z wielu znamienitych czynów naszego narodu. Jest to dwieście trzydziesta pierwsza rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja.

Wspominaliśmy rok 1791 i ważne wydarzenie z dnia 3 maja. Przenieśliśmy się na kilka chwil do tamtych lat. Źle się działo w ojczyźnie. Polska zmagała się z trudnościami politycznymi, ekonomicznymi i zacofaniem gospodarczym. Państwa ościenne - Rosja, Prusy i Austria starały się wykorzystać trudną sytuację Polski i zagarnąć jej ziemie. Doprowadziły już do pierwszego rozbioru Polski w 1772. Samowola magnatów pogarszała fatalną sytuację kraju. Magnaci nie chcieli zrezygnować ze swoich odwiecznych praw, nie dopuszczali do zmian. Nie czynili też nic, aby uchronić Polskę przed kolejnymi rozbiorami i pobudzić rozwój gospodarczy. Z obojętnością patrzyli na nędzę przeważających mas ludu i upadek Rzeczypospolitej. Cechowały ich samouwielbienie, gnuśność i brak odpowiedzialności za dobro kraju. Konieczne były reformy, które uchroniłyby Polskę przed całkowitym upadkiem. Tak dalej być nie mogło, aby ci, których obchodzą tylko własne, prywatne sprawy mogli rządzić państwem. Jednakże byli w Polsce ludzie mądrzy, światli, kochający gorąco ojczyznę. To patrioci, którzy rozumieli potrzebę reform. Wśród nich byli: Hugo Kołłątaj, Stanisław Staszic, Ignacy Potocki, Stanisław Małachowski i wielu innych. Ci ludzie obradowali w Sejmie Czteroletnim, uchwalali zmiany w prawie polskim. Chcieli zmienić dawne, niesprawiedliwe i złe prawa prowadzące Polskę do zguby i wprowadzić takie, które umożliwiłyby rozwój kraju. W tajemnicy przygotowywali ważną dla kraju rządową ustawę, która położy kres zacofaniu. Spieszyli się, by ją uchwalić. Wspierał ich król Stanisław August Poniatowski.

Dnia 3 maja 1791 roku w sali sejmowej na Zamku Królewskim w Warszawie rozpoczęły się obrady. Wszyscy mieszkańcy stolicy zebrali się wokół zamku, gdyż "stolicę obiegły pogłoski, że w tym dniu ma się stać coś nadzwyczajnego, co dotyczyć będzie przyszłości Polski". Na coś czekali. Niecierpliwili się. Sejm miał uchwalić nowe prawa, nową ustawę dla Polski - pierwszą w historii Europy, a drugą w świecie Konstytucję.

W takich okolicznościach uchwalono zasadniczą ustawę rządową zwaną powszechnie Konstytucją Trzeciego Maja. Była to pierwsza w Europie, druga w świecie po Stanach Zjednoczonych, postępowa jak na tamte czasy, konstytucja. Niosła nadzieję na ocalenie Polski, stwarzała podstawy do wzmocnienia władzy państwowej, osłabiała rządy i samowolę magnatów. Zwiększała liczebność wojska, poprawiała położenie chłopów biorąc ich pod opiekę państwa, podniosła poziom oświaty, mieszczanom zaś nadała nowe prawa, które częściowo zbliżały ich do przywilejów szlachty. Wprowadzone przez nią zmiany w prawie polskim były ostatnią próbą ocalenia zagrożonej ojczyzny. Przetrwała w pamięci Polaków jako ukoronowanie starań patriotów o uratowanie niepodległości i wolności ojczyzny. Do dzisiaj stanowi dumę Polaków z jej osiągnięć i otoczona jest należytą czcią i szacunkiem.